Niebieska Łąka

Gamma Północy

Zazadji uśmiechnął się.Na łąkę wleciał kanarek.
-To jest mały.Mój kanarek.
Żólty ptak przysiadł na Zazadjim i zaczą śpiewać piękna lekko smutną melodję.

Dorosły

Wilk beknął, i wtedy zza trawy wyszedł Fokus. Zaczął się śmiać w niebo głosy, trzymając się za brzuch. Na nos Bleacha wlazła wielka, tłusta gąsienica, którą usiłował strzepnąć.

Dorosły

Czoti spojrzała się z ciekawością na małego jaskrawożółtego ptaszka. Wsłuchiwała się w jego melodyjny śpiew. Rzekła:-Cudownie śpiewa. Jak go poznałeś?

Gamma Północy

Zazadji zamyślił się.
-Sam nie wiem...Chodził za mna przez jakiś czas...Słuchał jak go wołałem...Więc uznałem ,że jest mój.

Dorosły

-Fajna pewnie muzyczka jest do snu i rano na dzień dobry.
Uśmiechnęła się do małego ptaszka i na Zazadjiego. Zakręciła się w miejscu i położyła się muwiąc-Jaki piękny dzień.-I wytarzała się w miękkiej trawie, po czym wstała.

Delta Północy

~(Jak każde, ja to zdanie...Znów zacznę od słowa Kiba...) Kiba przyszedł tutaj powolnym, i ociągającym się krokiem. Nigdzie mu się nie śpieszyło. Lecz kiedy już zbliżał się do gromady wilków. Od razu dostrzegł ten łeb. To Bleach ! Wilk nie przepadał już zbytnio za nim. Przeciwnie mógłby go uznać za swojego wroga, ale co tam pójdzie tam do nich...- Cześć, Bleach ! - Powiedział przechodząc obok niego obojętnie wymachując ogonem na boki. Z niechęci oczywiście. - No i jak tam reszta się trzymacie? - Powiedział już znacznie przyjaznym głosem. I usiadł oczekując odpowiedzi. Jego mina wyglądała trochę nieswoją, lecz z nutką ciekawości. Siedział w spokoju a jego zimowe futro znów falowało na wietrze...

Dorastający

Aschta powoli wkroczyła na łąkę. Stanęła patrząc się i podziwiając jej niespotykaną barwę. Popatrzyła pod nogi i cicho powiedziała do siebie
- gdyby każdy mógłby zobaczyć coś takiego

Szła dalej przez łąkę, w pewnym momencie zobaczyła motyla i jak małe dziecko zaczęła chopsać za nim.
Motyl usiadł cna kwiatku a ona przyglądała się mu z zaciekawieniem.

Delta Północy

~Kiba wstał. Miał już dość czekania. Oddalił się od wszystkich i usiadł obok małego kamyka. Nie było mu ani do śmiechu, ani do płaczu. Okropnie się nudził, nie wie co ma ze sobą zrobić.

Gamma Północy

Zazadji wziął głęboki oddech po czym także stał.Kanarek usiadł na Czoti i śpiewał kolejną pioseneczkę.
-To prawda, piekny.
Przytulił się do Czoti i Szepną jej na ucho:
-Co bym zrobił bez ciebie?
Odwrócił się i wpatrywał w słońce.

Dorosły

Czoti uśmiechnęła się. Spojrzała w tył na kanarka podziwiając go. Nagle poczuła jakby ukłucie, następnie wielkie pieczenie i ból na łapie. Spojrzała na nią i ujrzała czarno-czerwonego robaka przypominającego karalucha. Zaczęła trzepotać łapą, próbowała go strząsnąć, lecz gdy już jej się to udało zaczęło jej się kręcić w głowie. Stała nieruchomo, lecz przymknęła oczy, a obraz zaczął jej się dwoić. Powiedziała głosem jakby na ostatnim wydechu-Zazadji, coś mi jest.-poczym zaczęła głośno dyszeć i upadać.

Dorastający

Aschta wciąż patrzyła się na motyla. W pewnym momencie motyl odleciał a ona wstała i poszła dalej.
- i co teraz?-usiadła- hmmm- z nudy zaczęła nucić ładną melodyjkę

Gamma Północy

-Czoti?
Zazadji patrzył na nią.Jej boki opadały i podnosiły się więc oddychała.
-Co?Co ci jest?
Jednak widząc zmęczenie w jej oczach zaczną szukać Waleriany (kozłek lekarski) który pomaga w omdleniach.Gdy go znalazł rozetrzył w łapach i dał Czoti do wdychania.
-Czoti?
Nie był pewny czy iść do lekarza czy to przejściowe.

Dorosły

Poczuła intensywny zapach, który otworzył jej oczy. Ból nie był już taki silny, lecz nadal doskwierał. Podniosła głowę i spojżała na Zazadjego niemrawym jeszcze wzrokiem. -Dziękuje, już mi lepiej.-uśmiechając się. Usłyszała melodyjny śpiew jakiegoś ptaka. Uświadomiła sobię, że to ten kanarek i zrobiło jej się raźniej. Podparła się prawą łapą i wstała.

Gamma Północy

Zazadji odetchną głęboko.
-To dobrze.Już się martwiłem ,ze to coś poważnego...Ta roślina to kozłek lekarski.Czytałem o nim niedawno w książce o ziołach.Czytanie takich książek pomaga.Może jednak nie wstawaj.Odpocznij.
Wilk patrzył na nią z troską.
-Na pewno już dobrze?

Dorosły

Czoti poczuła się jeszcze bezpieczniej z Zazadjim. Wzięła głęboki oddech i delikatnie ułożyła się na trawię.-Tak.-Kiwnęła łbem na tak. Polizała ugryzienie robaka i spojrzała w dal. Ujrzała jakąś postać idącą równolegle do nich. Wyczulonym słuchem zoriętowała się, że nuci jakąś miłą melodię. Z chęcią ją powtórzyła uśmiechając się. Przymknęła oczy.