Biała Plaża

Dorastający

Aschta kochała pływać, w sumie nurkować też ale pływanie to jej życie.
Pływając zastanawiała się czy płynąć dalej czy zostać przy Bleachu. W sumie popłynęła dalej.

Dorosły

//Ja się nie wynurzyłem. Ja jestem pod wodą. To nie ty decydujesz o losach mojej postaci, tylko ja//
A on bł pod wodą. Nie miał zamiaru się ścigać z nikim, prócz rybami. I nawet próbował je łapać, tylko woda nalewała mu się do pyska. Zaczęło mu brakować powietrza, wiec wynurzył głowę, zaczerpnął go, i szuust, znów nurkuje. Podwodna fauna flora wygląda naprawdę cudnie!

Dorastający

Aschta wyszła z wody. Otrzepała się i ponownie usiadła na piasku. Z nudy zaczęła bawić się piaskiem poprzez lekkie szuranie łapą.
Słońce zaczęło zachodzić.
-ładnie tu-powiedziała do siebie. Słońce przestało ją razić a ona zaczęła cicho nucić jakąś melodię. Melodia ta była lekko smutna, ładna i cicha.

Dorosły

-Lej lej, jelou lu, jeł jeł lelujej!-zaśpiewał Bleach wynurzając łeb z wody. Spojrzał na Aschtę i postawił uszy na sztorc, wsłuchując się melodię.

Fi Południa

Przyszłam tutaj...Tak bez powodu...Dobra, szukałam ładnych muszelek i bursztynu. A natknęłam się na parę wilków...

-Cześć Bleach! Witaj Aschta! Co u was?-pytanie to było skierowane bardziej do Bleach'a, niż Aschta'y.

Ległam na piasku i zaczęłam wpatrywać się w morze. Przez pięć minut nic się nie działo. I nagle zryw. Jak to ze mną jest. Wyleciałam jak z procy w stronę morza i rzuciłam się na Bleach'a.

Wylądowałam obok niego obryzgując go wodą. Zanurkowałam. Moją uwagę przykuła pewna rzecz...

Wynurzyłam się i ponownie zanurkowałam. Wyciągnęłam z wody butelkę w listem. Jak zwykle takie rzeczy aż się mnie kleją. Wyniosłam butelkę na plażę, i z powrotem nura w wodę, tylko po to, żeby znowu ochlapać Bleach'a, co mi się z resztą udało...

Dorosły

On się tym zbytnio nie przejął. Sam również zanurkował, i oglądał kamienie, ale po chwili coś go oślepiło, więc się wynurzył. Zastanowił się, i popłynął po to. Gdy ponownie wystawił łeb z wody, obejrzał przedmiot-a był to wielki, pomarańczowy bursztyn.

Fi Południa

Znowu ochlapałam Bleach'a.

-Uśmiechnij się!-powiedziałam. Zauważyłam że ma bursztyn.-Ładny. Wyjątkowo duży.

Zanurkowałam. Dobra, prawie. Nad powierzchnię wystawały uszy i nos. Musiało ty wyglądać dość dziwnie.

Szłam po dnie. Pierw prawie klęczałam, później dotykałam go całymi łapami, następnie pazurami. Odbiłam się, przepłynęłam z cztery metry, i zabrakło mi tej podpory.

Nagle zniknęłam cała pod wodą. Wyglądało to dość groźnie - w jednej sekundzie jestem, w następnej mnie nie ma.

Próbowałam wypłynąć na powierzchnię, ale przeszkadzał mi w tym silny prąd który znosi mnie w głąb morza, i noga która się zaplątała o coś.

Zaczęłam mocniej przebierać łapami. Traciłam powietrze i siły. Ten prąd był naprawdę mocny. Jak przy sztormie.

Z boków zaczęła zbliżać się ciemność, a dla mnie powietrze było już nie ważne. Widziałam lasy...Chciałam nabrać powietrza, ale do moich płuc dostała się jedynie woda. Jeden ruch łapą, i kurtyna zapadła.

Noga jakimś sposobem znowu była wolna od przeklętego czegoś. A moje bezwładne ciało znosiło coraz dalej...

Obudziłam się na jakiejś skale. Sądząc po tym, że nie widziałam brzegu musiałam być już bardzo daleko. A oni pewnie nie zauważyli tego, że mnie nie ma...

Byłam wyczerpana. Położyłam się na skale, i jak to w tej reklamie aparatu, chyba Nikon, ,,Jestem i zbieram siły"...

Dorosły

Bleach co sił w łapach płynął, gdy zobaczył ze Sec tonie. Bez wahania wyrzucił tak piękny bursztyn, to w końcu przedmiot martwy, a ona... Niestety gdy się dusiła nie zdążył zareagować by ją uwolnić, a potem prąd zniósł go na skały, i przyblokował. Dopiero po chwili dostał się na jedną z nich i obserwował. W oddali zobaczył ciało wilczycy, wiec skoczył na kolejny głaz, i tak się przemieszczał do czasu, gdy platformy się skończyły-potem skoczył do morza, i płynął. Wiele razy go znosiło, ale w końcu, po dosyć długim czasie, wydostał się, i gdzieś w oddali zobaczył Secretive. Płynął i płynął, a kiedy był już blisko, zaplątał się wodorosty, a z braku sił nie mógł się uwolnić, i zaczął tonąć.

Fi Południa

Usłyszałam jakiś dźwięk. Zobaczyłam że to Bleach.

Wskoczyłam do wody i płynęłam, odbijając się od skał. Były za strome, żebym mogła po nich chodzić. W końcu dopłynęłam do wilka.

Zanurkowałam i odgryzłam wodorosty. Niedaleko była płaska skała. Dopłynęłam tam razem z Bleach'em. Położyłam go na skale, sama też weszłam. Skała była mała, ale się zmieściliśmy.

Obudziłam go. Siedziałam na skale, on też. Ciężko oddychałam. I nagle zauważyłam pletwę grzbietową. To rekin...

-Rekin! Zwiewamy!-krzyknęłam.

Pomogłam mu wstać. Sama wskoczyłam na inną skałę...

Dorosły

-Cholera nienawidzę rekinów!
Kiedy jedna z płetw zbliżyła się do niego, chwycił ją zębami i zaczął szarpać warcząc, i gdy rekin pociągnął w dół, o mało co nie wpadł do wody. Zobaczył ze trzy zbliżyły się do skały Secretive, wiec zaczął walić łapami w wodę, dopóki nie odwrócił ich uwagi. A teraz myśleć, to zrobić żeby go nie zjadły!

Fi Południa

-Bleach! Uważaj!-krzyknęłam.

Rzuciłam się na jednego rekina. Gryzłam go w płetwę. Szczerze - było to bezowocne. Bo co ja mogę zrobić rekinowi!

Wskoczyłam na skałę i zaczęłam biec po nich do brzegu, którego nie widziałam, a pamiętałam gdzie jest.

-Za mną!

Dorosły

A Bleach był szalony, i skoczył na jednego rekina, który się rozszalał jakby ktoś na nim siedział! Bo istotnie, tak było. Wilk trzymał się zębami jego płetwy i płynął koło Secretive, mając nad ta wielką rybą kontrolę, przynajmniej częściową.

Fi Południa

-Fajne. Czekaj.

Też wskoczyłam na rekina, innego. Trzymałam go się zębami za płetwę.

Spojrzałam na Bleach'a, trochę, że tak powiem, więcej niż przyjacielskim wzrokiem.

Odwróciłam wzrok i patrzyłam się przed siebie. Po jakimś czasie zaczęłam się nudzić.

Wygięłam się w prawą stronę, a rekin skręcił. Zrobił ładny piruecik ochlapując Bleach'a i jego ,,wierzchowca".

Dorosły

-Hia!
Bleach pchnął rekina w dół, przez co ten zanurkował. Kierując nim, podpłynął bardzo blisko Secretive, po czym gwałtownie się wynurzył, wyskoczył w powietrze, a gdy znów spadł na wodę, ochlapał wilczycę z wielką siłą.

Fi Południa

Zrobiłam tak zwanego ,,focha" na Bleach'a i jego ,,konika".

Zanurkowałam. Długo nie było mnie widać.

Mój wierzchowiec i ja dopłynęliśmy do dna. Teraz rozpędzaliśmy się płynąc w górę.

Już tylko kilka metrów...Już tylko trochę i...

Walnęliśmy ich od doły. Wbiło ich w powietrze. Lecieli. Na szczęście Bleach wylądował na rekinie.