Biała Plaża

Dorastający, MG

Rozciągająca się niemal w nieskończoność plaża, na której piasek jest biały niczym chmury. Na piasku leżą muszle i muszelki wszelkiego rodzaju. Gdzieniegdzie spaceruje krab, wybierając jedną ze skorup na swój dom. Czysto błękitne morze, ciągnące się w dal, na końcu widnokręgu zlewa się z niebem. Panuje tu nieprzenikniona, spokojna cisza.

Eta Wschodu

Krok krok i jeszcze raz krok. Rosalia zaczęła zwiedzać tereny i doszła na tą jakże piękną plażę. Głowę miała uniesioną wysoko, kąciki ust lekko podniesione, a oczy przymrużone przez jasne światło słoneczne. Jej czerwona grzywka delikatnie falowała na wietrze, niczym morze tylko kilka metrów w dalej. Z każdym krokiem coraz bardziej przybliżała się do brzegu, jednak do wody nie wchodziła. Idąc tak rozmyślała o nowym miejscu zamieszkania, nowej watasze. Rozmyślała jak tu potoczy się jej życie. A nóż kogoś tu spotka? Może ktoś tak samo jak ona będzie przechadzał się po białym piasku? Miała taką nadzieję, dawno nie widziała innych wilków i miło będzie spotkać kogoś nowego.

Delta Południa

Świeżo upieczona Delta spacerowała uśmiechając się szeroko, innymi słowy od ucha do ucha. Jej ogon poruszał się wolno, wybijając swój bezdźwięczny rytm. Cichy oddech Sakato unosił się w powietrzu i rozchodził się po nim, tworząc mało widoczną mgiełkę. Mijały sekundy, jedna za drugą. Wadera odliczała do stu, żeby się czymś zająć. Nagle dostrzegła jeszcze kogoś, kogoś kto wcześniej pozostał ukryty przed jej wzrokiem. Wolnym truchtem podbiegła do samicy. - Witaj - powiedziała.

Eta Wschodu

A cóż to? Ktoś właśnie wytrącił ją z tego transu rozkoszowania się pogodą. Widząc żółtą Waderę położyła uszy po sobie, jednak nie wyglądała ona wrogo. Rose machnęła raz, czy dwa ogonem i uśmiechnęła się do Nieznajomej.
-Witaj.- powtórzyła, gdy Sakato była już blisko.
-Jak Cię zwą?- zapytała łagodnie, lustrując Wilczycę.
Czyżby ktoś z góry wyczytał z jej umysłu o doskwierającej samotności? To miło~ W końcu, po długim czasie ujrzała kogoś tej samej rasy.

Delta Południa

Jej twarz jaśniała od radości, teraz nawet gdyby słońce zgasło, przez nią byłoby jasno. Potrząsnęła lekko głową, odrzucając niesforną grzywkę na bok. - Skato - odparła. Zrobiło jej się trochę głupio, całe życie narzekała na swe życie, na imię też. - A ciebie? - zapytała. Odchyliła łeb do tyłu, bo złota grzywka już miała zamiar powrócić na swe miejsce. Jej ogon rozgarniał biały piasek. Biały? Co za pomysł! Jakby nie patrzeć, to jednak był autorstwa Sakato...

Eta Wschodu

-Miło mi Cię poznać. Mów mi Rose.- Odpowiedziała z lekkim uśmiechem na pysku. Tak, powiedziała skrót a nie pełne imię! Ależ ona jest zła! Ale wróćmy do fabuły~ Usiadła na piaseczku i machnęła ogonem raz i drugi.
-Członkinią jakiej watahy jesteś?- zapytała spokojnie, spoglądając na Sakato. Jej ogon zamiatał glebę, a uszy podniesione były wysoko. Ten szum fal i słony zapach bardzo ją uspokajał, jakoś tak lubiła morze. Mimo, że jej żywiołem jest ogień. Ale cóż, przeciwieństwa się przyciągają.

Delta Południa

Wyciągnęła się na ziemi i westchnęła, z rozkoszy oczywiście. Jej ogon sypnął parę ziarenek piasku w stronę Rose, jednak niezbyt mocno. – Jestem Zorzą Południa – powiedziała i uśmiechnęła się lekko. Nagle jej ciało przebiegł impuls, w serce ukuło ją coś dziwnego. Zerwała się i spojrzała na wilczycę. Nie, nie odważyła się zapytać. Udała więc, że otrzepuje się z piasku i znów położyła się na ziemi.

Eta Wschodu

-Eta Wschodu na Ciebie spogląda.- mówiąc to Rose zaśmiała się melodyjnie. Co za wyrafinowane zdania~ Takie ułożenie słów nie jest w stylu rudowłosej, ale troszkę się jeszcze podroczy z Sakato, zanim zacznie normalnie mówić. Podniosła jedną brew, kiedy Towarzyszka podniosła się nagle i znów położyła. Ale nie będzie pytać, więc udała, że nie zrobiło to na niej większego wrażenia. Uśmiechnęła się delikatnie po czym powiedziała:
-Piękna pogoda, nieprawdaż?- powiedziała cicho i znów machnęła ogonem. Siedząc bokiem do morza spoglądała na nie spod przymrużonych powiek, a wiatr delikatnie uderzał w jej czerwoną grzywkę.

Dorosły

Wyglad przed kąpielą:http://2.bp.blogspot.com/--nhcry9xA9Q/T-YVkEcA2uI/AAAAAAAAAHo/hEFbAIEb438/s1600/Kajdan.jpg
Kajdan uwolniony z kajdanów nic nie mówiąc wbiegł do wody.Nagle otoczyła go czarna plama.On zmieniał się co chwile aż wyglądał zupełnie inaczej.W końcu wyszedł i zawstydzony szedł.
-Imię me Kajdan.Atemis oswobodziła mnie z łańcuchów.Czy...Czy...Wyglądam na...Słapszego?
Spytał z obawą

Delta Wschodu

Venus spokojnie przydreptała na miejsce, wodząc wzrokiem za falami. Wtem dostrzegła Kajdana, który diametralnie się zmienił. Zastanowiła się moment czego mu brakuje, i zorientowała się, że został pozbawiony kajdanów! Podreptała do niego, i zamachnęła się ogonem przed jego pyskiem, wsłuchując się w słowa które przed chwilą rzekł.
-Nie. Myślę że nie, ale trudno było cię poznać...-odparła chcąc z lekka załagodzić spór.
Przekręciła się, usiadła, po czym owinęła się długim, puszystym ogonem. Fale lekko podmywały jej futro, a ta wciąż trwała w tej pozycji, oczekując odpowiedzi.

Dorosły

Kajdan łapą wymacał naszyjnik.Szybko schował go w futro.Jest no naszyjnik od wilka ,który go uratował.Oczy ,które były zazwyczaj czerwone zmieniły się w zielone.To dlatego ,że złość go opuściła.
-Moje łapy...To dlatego są chude ponieważ łańcuchy były mocno skute...Futro tam już nie odrośnie...
Powiedział ze smutkiem...
-Venus...Zgoda?
Rzekł z uśmiechem , podając łapę.

Delta Wschodu

Wilczyca popatrzyła na Kajdana. Z lekką nutką zdziwienia, wsłuchiwała się w wymówione przez niego słowa. Dźwięczało jej w uszach. Kajdan jest w tej samej watasze. Lepiej utrzymywać stosunki stadne w najlepszym porządku. Nawet, jeśli się jest... takim jak ona.
-Mmmm, zgoda.
Venus wyciągnęła łapę, i uscisnęła ją. Jakieś nowe doświadczenie, hm?

Delta Północy

Kiba przyszedł tutaj z ciekawości. Od zawsze interesowały go plaże. Zatrzymał się na ciepłym piasku. Popatrzył na piękne morze z którym nie mógł niczego skojarzyć, to było niezapomniane miejsce. Usiadł i czekał...

Delta Wschodu

Venus niemalże od razu spostrzegła śnieżnobiałego wilka. Czyżby nowy członek watahy północy? Wilczyca strzepała z siebie drobinki piasku, i podbiegła do wilka. Zmierzyła go wzrokiem i rzekła:
-Czyżbyś należał może do którejś z watah? Nie widziałam cię tu wcześniej...
Machnęła puszystą kitą, i usiadła owijając się nią. Oczekiwała odpowiedzi.

Eta Wschodu

Czy tu nie ma czegoś takiego jak kolejka? -.-

Rozmowę przerwało kilka wilków, które właśnie się zjawiły. Dwójka jest z watahy Rosali'i, w czym jednego zdążyła już poznać. Tłoczno, niefajnie~ Rose westchnęła na tyle głośno, by wilki mogły ją usłyszeć i podniosła zadek z białego piaseczku. Powiedziała tylko ciche ''pa'' do Sakato i podreptała wzdłuż brzegu. Po chwili jednak Kremowa skręciła w stronę lądu i zniknęła w lesie.

z.t