Przeklęty Klif

Fi Południa

-To gdzie idziemy, Lordzie Pączku?-zapytałam.

Weszłam na klif. Zastanawiałam się gdzie pójść. Słyszałam o Rafie Koralowej. Ale też o wielu innych miejscach...

Dorosły

-Hmm... może by tak nad zatoki? Uwielbiam zatoki, można skakać po kamieniach!
Przez słowo "Może" przypomniała mu się pewna nuta, którą zaśpiewał.
-A możę dziś, nad morze warto iść...

Fi Południa

-Do zatoki? Spoko. Tylko do której...-powiedziałam.

Wstałam i skierowałam się w kierunku zatok.

-Choć! Może pójdziemy do Zatoki Rafy Koralowej?

I nie czekając na odpowiedź ruszyłam do owej zatoki.

Dorosły

Bleach długo stał w miejscu zamyślony, ale w końcu raczył ruszyć swoje zacne cztery litery. Wstał, przeciągnął się, i ruszył tropem Secretive. Był zaspany, więc zamiast biec, ruszył wolnym truchtem.

Delta Północy

~Kiba przybył tutaj szukając rozwiązań na swoje problemy i świętego spokoju. Popatrzał na klif, Jego futro lekko falowało na wietrze, a łapy stąpały bezszelestnie i nie pozostawiając żadnych śladów. Była to piękna, chodź samotna chwila. Wilk cieszył się, ale też i smucił. Bł gotów w każdej chwili na spotkanie kogoś ''nowego''. Nie przejmował się już tym co było i tym co będzie, teraz liczyła się ta chwila. A biały niepozorny wilk, dostał wreszcie oświecenia. Zrozumiał, że bez dziś nie pędzie jutra. I że jeśli zrobi błąd w dzisiejszym dniu, jutro może tego żałować. I że chodź tak bardzo by chciał coś zmienić, coś co zdarzyło się dawno temu, na dziś już nie ma na to rady. Zrozumiał swój błąd. Wziął się za siebie i odszedł.

[z.t]

Dorosły

Treg...Tak to ten wilk przywędrował w to dziwne miejsce.Poszedł na kraniec klifu i spojrzał w dół:
-Wow!No nieźle!
I wycofał się by usiąść pod skałą i wsłuchać się w śpiew wiatru...

Kami wraz ze swą łasicą na plecach, przydreptał tu by odpocząć. Przechodząc obok klifu ujrzał jakiegoś wilka. Ominął go chłodno cały czas patrząc się na niego. I wszedł na koniec klifu. Usiadł niedaleko krawędzi i patrzył w ostre skały w morzu.

Dorosły

Treg wyłapał spojrzenie szczeniaka i od razu mu się spodobał ten mały.
-No ,no!
Powiedział idąc w jego kierunku.
-Ktoś tu się nie boi dostać w mańkę ,co?
I ułożył wargi w chytry uśmiech...

Spojrzał się spokojnie na wilka.
- O co Ci chodzi? - Zapytał nadal spokojnie i znowu odwrócił wzrok w stronę wody.

Dorosły

Treg przysiadł obok tego kokoś i powiedział:
-Nic mi nie chodzi ,tylko taki szczeniak jak ty to powinien trzymać zęby na kłódkę i mieć szacunek do starszych!
Szturchną go łokciem.
-Żartuje.Jesteś dość dorosły jak na swój wiek.Ile masz, rok?
Spytał patrząc przed siebie.

- Trochę mniej 5 miesięcy - Powiedział nie patrząc na brązowego wilka.

Dorosły

-Hy...To ja dobry matematyk nie jestem.Ale na przyszłość uważaj.Są tu i takie wilki ,które ci z chęciom przyłożą.
Jego sierść stanęła dęba.
Wstał.Zauważył sylwetkę ptaka.Skradł się i...I po ptokach.Treg wrócił ze swą zdobyczą.Nie za świeża ,ale to mu nie przeszkadzało ,więc znaczą wcinać.

- Dobrze wiedzieć - Mruknął - Smacznego - Powiedział gdy wilk zaczął jeść swą zdobycz.

Dorosły

-Zjedz trochę.Bo widać ci żebra.Chyba ,że się brzydzisz...
Dorzucił i chytry uśmiech znów przyozdobił jego twarz.Odepchną ptaka w stronę szczeniaka.Znalazł żabę więc znaczą się ją bawić.

- Nie brzydzę się - Powiedział i spojrzał się w stronę wilka.
- Nawet nie znasz mojego imienia, a dajesz mi jedzenie? A jeśli Cię to interesuje to mam na imię Kami. - Powiedział patrząc jak wilk bawi się z żabą, a raczej żabą.