Przeklęty Klif

Dorosły

-No morze ci się uda.
I znalazł kolejną żabę do zabawy.

Delta Wschodu

-Jak ty lubisz się znęcać nad zwierzętami...-rzuciła Venus patrząc na żabę. Bo ja to niby obchodzi, Żałosne. Pokręciła głową z cichym westchnieniem, i położyła się.

Dorosły

Treg wypuścił to zielone stworzenie.
-Nie ,że lubię tylko z nudów.

Spoglądał na obydwa wilki. Nie chciał im przerywać tej jakże fascynującej rozmowy.

Dorosły

Treg znów zadał pytanie:
-Kami a ty sam sobie pożywienie zdobywasz?

- Tak - Powiedział milej niż wcześniej i wymusił miły uśmiech.

Dorosły

Treg niemiał co robić.
-To fajnie.
I siedział w milczeniu.

- Naprawdę nie ma nic do roboty... - Mruknął i zaczął zaczepiać swoją łasicę.

Dorosły

-No...
Mrukną...

Delta Wschodu

Czarna łypnęła okiem na wilka i szczeniaka. Uniosła obie brwi do góry, i strącając ostatni kamień, wstała. Jej uwagę przykuła mewa kręcąca się w pobliżu, która na dodatek skrzeczała okrutnie. Venus warknęła zniechęcona przewagą ptaka szybującego w powietrzu. Pokręciła z rezygnacją głową, i bez żadnych zbędnych ceregieli, zeszła po kamiennych schodach niedaleko do jaskini.

Fi Południa

W mgle stała pewna postać. Nie było jej widać, gdyż znajdowała się za zasłoną pary wodnej. Nie było jej słychać, bo zagłuszał ją szum morza. Nie było jej czuć, bo słony zapach unoszący się w powietrzu otumaniał wszystkich. Tylko nie ją...

Zza mgły zaczęły dochodzić ciche echa kroków. Po chwili mógł je usłyszeć każdy, kto był na klifie. Były coraz bliżej. Można by pomyśleć, że jest to ogromne zwierzę. Np...Godzilla? Ale to przecież echo...

I nagle zza mgły zaczęła wyłaniać się czarna łapa, która w górę robiła się szara. Potem pojawiła się przednia część pyska - czarny nos, szary pysk. I druga łapa, taka sama jak pierwsza.

Po chwili przed zebraniem stała Secretive. Ale wyglądała inaczej. Jej oczy błyszczały, a na pysku zagościł uśmiech. Sierść jej lekko sterczała, tak że wilczyca nie wyglądała ani na ulizaną, ani na czupiradło. Na jej futrze były kropelki rosy, w których promienie światła, które przedarły się przez mgłę, załamywały się i rozszczepiały, tak, że Secretive wydawała się jaśnieć własnym, tęczowym światłem.

Wilczyca była szczęśliwa. Dopiero dotarło do niej, w jakim wspaniałym miejscu się znalazła. Ale mimo tej radości zachowała odrobinę rozsądku i uważnym, bystrym wzrokiem przebiegła po zebranych. I dobrze. Pośród nich był ktoś nowy. Mimo woli sierść jej się zjeżyła. Ale po chwili opadła - szarej przypomniało się, że przecież to samiec, a samcom nie wolno atakować samic. Takie tabu, prawo. A prawo to i możliwości, ale i też obowiązki.

Znowu się uśmiechnęła. Usiadła obok krawęfdzi, tak, żeby dobrze widzieć nowego.

-Witaj. Musisz być nowy, nigdy cię tu nie widziałam...Ale w gruncie rzeczy nie wszystkich widziałam. No nic, jak ci na imię?

Położyła się i lekko machając ogonem znowu zaczęła patrzeć się na samca.

Dorosły

Treg znów przewrócił oczami.
-Co cie to?
I Oczy zwrócił w zupełnie inną stronę.Miał dość udawania miłego i grzecznego szczeniaczka.

Popatrzył na szarą wilczycę, a zaraz potem za Treg'a. Gdy usłyszał jego odpowiedź uśmiechnął się lekko.
- Ten napakowany sterydami wilk to Treg. - Powiedział to by zrobić mu nazłość i znowu się uśmiechnął.

Dorosły

Treg odwrócił się w stronę szczeniaka.
-Ty!Mały!Ty sobie tak nie pogrywaj!
I poczochrał małego po głowie.Przewidywał ,że zaraz go ugryzie albo się wścieknie.

Delta Wschodu

Kiedy wróciła na górę, co stało się dość szybko, znów przysiadła przy krawędzi.-Cóż za ironia!-zakrzyknęła Venus i przejechała łapą po czole. Niektórzy na prawdę muszą mieć tupet. Spojrzała znów z ukosa na wilki,. a następnie na szarą wilczycę. Przewróciła oczami gdy w głowie zadudnił jej cienki głosik "A ona tu czego?" Nie żeby czarna miała jej dość, ale gdziekolwiek by nie poszła spotyka ją. Ale lepsza ona, niż rozwydrzone wilki, tzw. bezrangowce. Przynajmniej ona je tak nazywała. Ha, a tu przed nimi stoi sobie delta wschodu! Ucieszona tą wiadomością wadera uśmiechnęła się pod nosem, i rzuciła kolejny kamień ze zbocza, wyobrażając sobie że jest nim brązowy wilk. Zaraz, jak mu było? Treg. Rozmowa była wprawdzie przyjemna, ale najwidoczniej Venus ponownie była nie w sosie. Zachichotała pod nosem słysząc słowa szczeniaka.-ładnie.-pochwaliła żartobliwie, i zepchnęła kolejny kamień. Wstała i otrzepała się z zalegającego na jej futrze. Jak zwykle powinna być obojętna, ale tam mniejsza.