Przeklęty Klif

Delta Wschodu

Venus spojrzała na Kibę.
-Dobry żart!-parsknęła--Na prawdę dobry żart!
Powtarzała tak chwile, ale w końcu śmiech przerodził się prawie w szloch. Wilczycy zależało na KIbie, w końcu go kochała, ale jeśli cierpi... jeśli cierpi to i ona nie będzie szczęśliwa.

Fi Południa

-Aa...Dobra...-wyszeptałam.

Zdziwiło mnie to co powiedział Kiba. Więc to dlatego jest taki cichy...Ciekawe jak na to zareaguje Venus...

Siedziałam koło Ashi i myślałam, co teraz będzie...

Delta Północy

~Kiba wiedział że nikt mu nie uwierzy. Właśnie dlatego nikomu nie mówił. I właśnie dlatego nie powinien. Nikt nie mógł się dowiedzieć, nikt. A teraz jest już za późno. Już pora odejść... - Oh, Wy zwykłe wilki nigdy nic nie zrozumiecie... - Czarne myśli przyszły mu do głowy. b] - Aaaa...Tylko nie to ach wynocha o de mnie ! Jaał...[/b] - Wilk otrząsnął się, Na jego szczęście. Kto wie kiedy wróg znów przyjdzie. Kiba pochodził z legendarnej watahy która nasiąkała magią przez lata. To wszystko zaczyna się mścić na Kibie. Od kiedy wataha, która tak bardzo broniła sekretu i kiedy jego obrońcy spłonęli... Biały wilk jest już ostatni. Kiba podszedł jeszcze raz do klifu. Smutny, pozbawiony nadziei i przyjaciół zawył niskim, prastarym głosem rodzinnego stada. Jego głos miał miliony wcieleń. A wilk choć zawył samotnie, wszyscy zgromadzeni mogli usłyszeć głosy jego przodków. Legendarny wilk uwolnił cząsteczkę magii, którą widział tylko Kiba. Jego serce choć czyste, rozerwało się na kawałki. Właśnie po to by kiedyś mógł je odbudować. Cząsteczka znikła. A biały wilk leżał w bezruchu na kamiennym klifie. Leżał tak daleko by żaden z wilków nie mógł go dosięgnąć.

Delta Wschodu

Venus podeszła do Kiby. Była rozdarta... wszystko jest takie skomplikowane jak nigdy dotąd. Miała tego dosyć, serdecznie i głęboko dosyć. łzy zakręciły się jej w oczach, więc odwróciła głowę. Zrobi to? A co ją tutaj trzyma? Już nawet Kiba stał się jakiś inny... zbliżyła się do krawędzi. Skoczyć czy nie skoczyć?

Szczeniak

Kajla siedziała w krzakach i łkała.Jednak przez liście ujrzała Venus która chciała się zabić.Nie wytrzymała tego i wyskoczyła z krzaków.Biegła do Venus.
-Venus!Nie!.
Krzyknęła po czym stanęła przed wilczycą.
-Chcesz skoczyć?!Nie!Nie zeskoczysz!Dosyć dzisiaj narozrabiałam!Nie pozwolę ci!Jak skoczysz to Kiba też to zrobi!Chcesz go porzucić!?Ciesz się miłością puki możesz!
Kajla kipiała rozpacza i chęcią zatrzymania wilczycy.
-Nie pozwolę!Nie!
Nagle ściszyła głos i szepneła
-Zostań...

Delta Północy

~Kiba otworzył oczy i głośno zawarczał na wilczycę. Nikt z pewnością nie znał go od tej strony. Jego kły były gotowe zmiażdżyć kości. Ale zaraz biały wilk wyglądał jakoś inaczej. Nie tyle co z zewnątrz, ale tyle co z zewnątrz. - Venus nie masz co próbować. Wiesz że nie pozwolę Ci skoczyć ! - Oh, tak charakter wilka znów się zmienił. Był zupełnie innym wilkiem. Nie zależało mu już na życiu, teraz chodziło tylko o dobro Venus. Kiba ugryzł wilczycę w łapę i ani śmiał ją puścić.

Delta Wschodu

Venus spojrzała na Kibę.
-No dobrze, nie mam zamiaru...
I wyciągnęła łapę. Kiedy miała wracać...
-O cholewcia!
Dwie tylne łapy osunęły się w dół, i jedyne co wilczyca zrobiła, to wczepiła się pazurami w grunt. A i on zaczął się pomału osuwać, wiec rozpoczęła się walka z kamieniami , które staczały się Venus na tułów. Podciągnięcie, potem drugie, i szuuust na dół. Upadek na półkę skalną która była dwa metry niżej nie był najprzyjemniejszy...

Szczeniak

Nie mogę usunąć tego posta

Delta Północy

~Kiba nie spodziewał się tego. Nie dał rady utrzymać się na ziemi. A ponieważ nie puszczał wilczycy wylądował z nią na skale. - No ładnie. Auuu...Głowa mnie teraz boli ! Phi. Koty to mają fajnie. Bo chociaż na łapy spadają... - Kiba nie czuł się co prawda najlepiej, ale i tak i tak chciał się z tond jak najszybciej wydostać.

Delta Wschodu

Wilczycy zakręciło się w głowie. Spojrzała na swoją łapę która była wygięta w nienaturalny sposób. Obraz się rozmazał, a jej juz po chwili stanęły mroczki przed oczami. Jedyne co poczuła to kolejne posuniecie w dół, ale już nic nie mogła poradzić. Zemdlała.

Fi Południa

Zaczęłam patrzeć się na Venus i Kibę, którzy byli dwa metry niżej.

-Mamy trzy wyjścia. Zejść na dół i wspinać się około 54 metry, próbować ją dosięgnąć, albo zrobić drabinę. Ja polecam to ostatnie.

Poleciałam poszukać w wodzie jakiejś liny.

Po chwili wróciłam z grubym sznurem. Zrzuciłam go im i złapałam w zęby.

-Dajecie. Ale po kolei.

Delta Wschodu

Prask. Venus poczuła się jak naleśnik, spadając na kolejny płaski kamień. Jedno ze złamanych żeber prawdopodobnie wbiło jej się w płuco, chociaż nie wiadomo. Ale ona nic nie czuła. Widziała siebie za szczenięcych lat, rodziców, stado, przyjaciół...
-Kiba...-szepnęła niewyraźnie, niemal niesłyszalnie.

Szczeniak

Kajla przywiązała sznur do łańcuchów.
-Też chcę pomóc!Mogę pobiec po Zazadjiego.Może pomoże?

Delta Północy

~Kiba Trochę się przestraszył.Ale to szybko zmieniło się w fale ekscytacji. - Co ! Po linie nie no żarty jakieś ! Ale ja pierwszy...He he jeszcze nigdy się nie wspinałem i jestem ciekaw jak to jest... Chyba że ty Venus chcesz iść pierwsza?

Delta Wschodu

Ale ona leżała już parę metrów niżej. Zsunęłą się gdy nikt nie patrzył. Pomału odzyskiwała świadomość, choć wyglądało to jakoś marnie. Obraz wciąż był rozmazany, a gdy zaczęła odzyskiwać czucie... jęknęła z bólu uciskając krwawiące miejsce.