Zatoka Rafy Koralowej

Gamma Północy

W tej zatoce znajduje się przepiękna rafa koralowa ,po której pływają setki dziwnych i kolorowych rybek. Wilki tu przychodzą na ,,sushi`` ,jednak pożywienie jest zwinne. Na brzegu rozciąga się plaża na ,ktorej leżą bursztyny i muszle. Woda jest przejrzysta niczym łza. Ta zatoka dzieli się na dwie połowy ,ponieważ po środku przebiega sznur kamieni. W jednej woda jest zimna ,idealna do schłodzenia pływają tam większe ryby. W zaś drugiej woda jest ciepła znajduje się tam większa część rafy. W przeciwieństwie do polowy pierwszej pływają tam małe rybki ,które uwielbiają wic się pomiędzy wodorostami. Na plaży znajduje się skała z ,której spływa wodospad. Tylko wilki wiedza ,że za wodospadem kryję się jaskinia ,w której są słupy soli i miękki mech na ,którym można uciąć sobie drzemkę.

Gość

Przybyła tu Zani.Słyszała o zimnej wodzie.
-Ym...Ładnie tu!
Powiedziała i truchtem wbiegła w zimną wodę.
-O tak!
Mówiła przewracając się w wodzie.
Nagle usłyszała szum.To był wodospad.
-A jama!
Powiedziała przeszła przez ten szum i poczuła chłud.Ułożyła się na mchu i...usnęła

Szczeniak

-Pierwszy!
Krzyknął Okami kiedy dotarł nad zatokę. Przeturlał się po piasku i wpadł do wody, a po wynurzeniu zaśmiał się szczerze. Pozostało tylko czekać na Kajlę. Wtedy wilczek wpadł na genialny pomysł: Wyłożył się jak długi na pół w wodzie, udając zdechłego. Ale się Kajla wystraszy!

Szczeniak

-Kurcze!Był pierwszy!
Powiedziała zrezygnowanym głosem Kajla.Zauważyła zdechłego Okamiego.
-Ja sie tak nie bawię!
Krzykneła.Nie lubiła widoku zdechłych zwierząt.Za wiele ich widziała.Jednak on nie odpowiadał.
-Wiem że żyjesz!
Dreszcz strachu przeszedł po jej ciału.Niechciała kolejnego przyjaciela stracic.
Wołała bez skudku.Wreszcie wskoczyła na niego.
-Pobudka!
Kajla zaczęła się śmiac.

Szczeniak

Okami miał doświadczenie w takich sprawach. Ani myślał się ruszyć. W końcu poleciała na niego olbrzymia fala, która zafundowała mu tak niespodziewaną pobudkę, że wyturlał się spod Kajli i zaliczył zimną kąpiel!
-Dobra, wygrałaś!-krzyknął wynurzając się z serdecznym uśmiechem.

Szczeniak

-Wiedziałam że żyjesz!Nierób więcej tak!Nie lubię...
Powiedziała z końcówką smutną.Jednak zaraz sie uśmiechneła i wbiegła do wodospadu wpadajac do jaskini.Czekała na Okamiego.Nagle zauwarzyła wilczycę z wierzchu wyglądającą groźnie.Jednak była odważna i czekała na przyjaciela.

Gość

Zani przebudziła sie.Obudziły ją krzyki szczeniąt.Przeciągneła sie i wyszła.Wychodząc spodkała drugiego uroczego szczeniaka.Obejrzała się za nim i odeszła.

z.t

Szczeniak

Okami przybiegł do Kajli. Zani już nie było, wiec śmiało powiedział:
-Przepraszam... A może teraz pójdziemy do Zatoczki szczeniąt? Ponoć tam jest jakaś podwodna jaskinia! Możemy też poszukać muszli, kamieni, a nawet jakiegoś skarbu!
Okami zakręcił się wokoło własnej osi i czekał na odpowiedź.

Szczeniak

-No niewiem...Kto perwszy!Tym razem bede szybsza!
I pobiegła jeszcze raz tak szypko jak wiatr.Po drodze mijała Zani ,która odchodziła.
-Ja będe pierwsza!Wołała.

Szczeniak

Okami ocknął się. Posłał za Kajlą mordercze spojrzenie, i ruszył pędem do zatoczki po drodze parę razy potykając się o kamień. Był bardzo roześmiany i szczęśliwy.

[z.t]

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

Artemis postanowiła przejśc się po krainie, cóż, jak nigdy. Zazwyczaj siedziała w jednym miejscu, ale tym razem postanowiła po prostu się schłodzic, w ten gorący dzień. Może pomedytowac? Weszła tu spokojnym krokiem, po czym westchnęła wyniośle. Ależ gorąco! Wachlując się łapą, zerknęła na wodę. Weszła do tej zimniejszej. Od razu lepiej! Westchnęła raz jeszcze, tym razem z zadowoleniem. Oparła się łokciami o brzeg i zamknęła oczy, relaksując się.

Delta Południa

O ileż postać widoczna na horyzoncie pozostawała zazwyczaj w ukryci, teraz maszerującą chwiejnym krokiem, można od razu było ją wypatrzyć. Tudzież gdyby nawet ktoś - niewidomy prawdopodobnie - ominął by go wzrokiem, wydawały go ciche westchnienia. Bynajmniej jednak niewyobrażalnym było dlań, by w pogodę tak wyczerpującą, ktoś myślał o napaściach. Logiką wiec pozostało, że nie ma napaści, nie ma ostrożności. Już zdyszany dotarł więc pod wodę i zanurzył w niej czubki łap. Zmysły jego pozostawione samym sobie, nie były nawet zdolne dostrzec obecności osoby drugiej.

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

Natomiast Artemis natychmiast dostrzegła obecnośc samca, który nie raczył jej powitac pierwszy. Wielkie jej co! Nie, to nie. Poprawiła długie, ciemne blond włosy łapą i zafalowała długimi rzęsami, jakby chcąc mu pokazac, co stracił. Wyniosła Alfa Wschodu nie tolerowała takiego zachowania. W jej stronach inaczej się uczy dobrego wychowania, jest inny klimat. Gorąco dla niej nie było aż tak dokuczliwe, w końcu pochodziła ze wschodu, jej żywiołem ogień. Zamachała ogonem w wodzie, w której także falowało jej półdługie futerko.

Delta Południa

Oczy jego podniosły się od tafli wody, kierując ku punktowi gdzie tkwiła owa, lekko nadpobudliwa istota. Nim jeszcze ślepia dostrzegły cały urok wadery, przez chwilę przyglądały jej się z ironicznym politowaniem. Moment jego zadumy przerwały słowa, pochodzące z własnej gardzieli. - Ekhm... Możesz na mnie nie chlapać? - spytał, a w głosie ego brzmiała dźwięczna nuta czystej wredności. Nie pozwalał sobie zauważyć cudnych oczu, należących do przepięknej samicy. Mimo wszystko jego ciało przeszło dziwne mrowienie.

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

Artemis uśmiechnęła się słodko, zarzucając grzywkę na bok, coby zerknąc na Jazza. - Mówiłeś coś? - mruknęła, nie poprzestając na swoim naturalnym głosie, kobiecym i wysoce głębokim. Wzrok jej był doprawdy urokliwy. Na powiekach był delikatny róż, rzęsy długie i gęste, oczy bezdennie czekoladowe. Wilczyca przegryzła lekko wargę w tym uśmiechu, po czym delikatnym ruchem podpłynęła do wilka, a raczej do miejsca obok brzegu, gdzie leżał. Wyginając się jak rasowa modelka, a jednocześnie ruszając się subtelnie.