KP Okamiego

Szczeniak

Imię: Okami. Brzmi znajomo?
Płeć: Czyżbyś wątpił, iż jest to samiec?
Wiek: Półtora roku wystarczyło, by ze szczenięcia wyrósł na dorosłego wilka. I teraz ma dwa lata.
Wygląd: Na czole ów wilka maluje się krwisto czerwony znak, występujący również pod czarnymi ślepiami bacznie obserwującymi okolicę, i na masywnie umięśnionych bokach. Na czubku dosyć grubego, acz chudego pyska, sterczy średnio duży, smolisty nos, który zawsze czujnie bada zapachy unoszące się dokoła jego właściciela. Na czubku łba, sterczy para długich, szpiczastych uszu, zwykle postawionych sztorc, badających dźwięki okolicy. Cały jego tułów jest biały, wyjątek stanowi czubek ogona porośnięty skręcona, bujną czarną sierścią. Zarówno przednie, jak i tylne łapy, u stóp pokryte są gęstą warstwą futra, amortyzującego kroki. Spod delikatnych rys smukłego ciała Okamiego, wyglądają dobrze ukształtowane mięśnie.
Charakter: Niegdyś wesoły, rozbrykany szczeniak, zmienił się niezwykle. Jest to dość opanowany, spokojny wilk, który mimo wszystko potrafi stanąć do walki, i wyjść z niej bez poważniejszych obrażeń. Aktualnie prowadzi byt samotnika, woli się trzymać z daleka od stada czy przyjaciół. Podróżuje po najdalszych zakątkach jasper, by uciec od innych, i w spokoju podumać. Jest to typ marzyciela, i wbrew pozorom Okami to optymista, choć na jego pysk rzadko wstępuje uśmiech.
Ranga forumowa:Brak
Ranga profesji:Brak
Ranga zwykła:Dorosły
Pochodzenie:Kanada
Historia: Okami narodził się jako pierwszy syn pary alfa, w lasach ameryki łacińskiej. Jego dzieciństwo przebiegało spokojnie, bez żadnych specjalnych przygód, aż do czasu gdy skończył dwa miesiące. Po tym czasie, urodziła się bowiem jego siostra, Amaterasu, i szczenie zostało odstawione na drugi plan. Rodzice oczywiście opiekowali się nim, choć mniej niż poprzednio, i jakoś to znosił, ale potem wybuchła wojna pomiędzy stadami, i spokojne życie Okamiego się skończyło. Oddziały armii jego watahy zostały zdziesiątkowane już po pierwszej potyczce, więc ostatnią nadzieją była ucieczka. Samiec alfa, chcąc uratować swą żonę i dzieci, z resztą armii podążył na spotkanie wroga, podczas gdy wilczyca desperacko próbowała uratować dwójkę szczeniąt-niestety, miała tylko jeden pysk, więc chwyciła Amaterasu i uciekła, zostawiając malca samego sobie. Ale ta historia nie kończy się tutaj-samica wróciła po syna, i zaczęła biec co sił w łapach, byle tylko wilki z wrogiego stada jej nie zobaczyły, i udało się. Okami był cały i zdrowy, choć lekko roztrzęsiony, i przestraszony. Alfa odłożyła go do niewielkiej jamy, gdzie spoczywało truchło jego siostry-była zbyt słaba by przeżyć.
Następnego dnia wędrówka była kontynuowana, szczenię i jego matka zagłębiali się coraz dalej i dalej, tak daleko, jak żaden wilk nie mógł sobie nawet śnić. I gdy w oddali ukazał się wyniosły, druciany płot, wycieńczona samica padła, a jej syn ruszył przed siebie, zostawiając nieżywą rodzicielkę, i przeszedłszy przez przeszkodę, ruszył naprzeciw nowemu rozdziałowi w swoim życiu.
Przyjaciele:Tak długo trzymał się z dala od nich, że już nie pamięta...
Wrogowie:Na szczęście brak, i oby tak zostało.
Potomstwo: By je mieć, trzeba mieć partnera, by mieć partnera trzeba kogoś kochać, i z wzajemnością. A Okamiego nie kocha nikt.
Partner: "Miłość nie istnieje..."
Ekwipunek: Znaleziony nad strumieniem zielony dysk.
Pupil: Brak.
Ilość kości:50 k.

Alfa Wschodu, **Admin, MG**

Nie jest źle, akcept.